ထို အမုန်း

အဲ့ဒီတုန်းက
မင့် အမုန်းေတွဟာ
မလှမ်းမကမ်းက သစ်ရွက်ေတွေပါ်အထိ
ပက်စင်သွားခဲ့တယ်။

နှစ်ေပါင်းများစွာ
ြကာခဲ့ြပီးြပီ။

သိပ္ပံဆိုင်ရာ ေတွ့ရှိချက်ေတွ ေတာင်
ကေြပာင်းကြပန်ြဖစ်ကုန်ြပီးြပီီ။

အေတွးအေခါ်အယူအဆေတွ
ပွင့်ချင်တိုင်းပွင့် လွင့်ချင်တိုင်းလွင့်ေနတဲ့
ဂလိုဘယ်လ် ဆိုတဲ့ ေခတ်ြကီးကိုေတာင်
ေရာက်ေနြပီ။

အခါခါ ေြကွြပီး
အခါခါ ေ၀ခဲ့ြပီးတဲ့ အဲ့ဒီ ပိေတာက်ပင်ေပါ်မှာ
မင်း အမုန်းရဲ့ အရိပ်အေယာင်ေတွ
ခုထိ ရှိဆဲ
ြကွင်းကျန်ေနဆဲ
ကိုယ့်ကို ေြခာက်လှန့်ေနဆဲ။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၂၆၊ နို၀င်ဘာ၊ ၂၀၁၁ ဖရာ့ပရာဒင်န် ဘန်ေကာက် ၂၁း၄၃ နာရီ

(၁၉၇၃-၇၄၊ စိန်ေပါလ်ေကျာင်း နံေဘး၊ ဗိုလ်ေအာင်ေကျာ်လမ်းနဲ့
အေနာ်ရထာလမ်းေထာင့်က ပိေတာက်ပင်သို့)

တိမ်တိုက်ရထား

တိမ်တစ်အုပ်ရဲ့ေရှ့မှာ ကျမ ရပ်လိုက်တယ်
တိမ်ေတွဟာ ကျမ ကိုယ်ခန္ဓာကို တိုးတိုက်ြဖတ်သန်းြပီး
သူတို့ လုိရာခရီးကို မထစ်မေင့ါ ဆက်လက်ေရွ့ေမျာသွားြကတယ်

ေြကာင်ကေလး တစ်ေကာင်ရဲ့ေရှ့မှာ ကျမရပ်လိုက်တယ်
ေြကာင်ကေလးက ကျမ ေြခဖမိုးေတွကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း
‘ေညာင်’လို့ တိုးတိုးေလး ညည်းကာ သူ့ကိုမချီပိုးမချင်း ချွဲနွဲ့ေနတယ်

စာအုပ်စင်တစ်စင်ရဲ့ ေရှ့မှာ ကျမရပ်လိုက်တယ်
စာအုပ်ေတွထဲက စကားလံုးေတွ စာပုိဒ်ေတွ အနက်အဓိပ္ပါယ်ေတွဟာ
ခုန်ထွက်လာြကြပီး ကျမ ကို ေဒါသတြကီး ရန်ေတွ့ေနြကတယ်
မင်း ဘာလို့ ငါတို့ကို မဖတ်ေတာ့တာလဲတဲ့

ပန်းချီကား တစ်ချပ်ရဲ့ ေရှ့မှာ ကျမရပ်လိုက်တယ်
အေရာင်ေတွဟာ ေရာင်ြခည်ေတွအြဖစ်ေြပာင်းလည်းသွားြကတယ်
မျဉ်းေတွဟာ ြကိုးေတွ အြဖစ်ေြပာင်းလည်းသွားြကတယ်
ကျမ မူးေမ့ လဲကျသွားခဲ့တယ်

သစ်ပင်တစ်ပင်ရဲ့ေရှ့မှာ ကျမရပ်လိုက်တယ်
“သစ်ပင်တစ်ပင် ၀င်လာြပီး ဦးညွှတ်ကာ ေြပာတယ် ‘ငါဟာ သစ်ပင်တစ်ပင်ပါ’ “
ဆိုတဲ့ ဟိုးလဗ် ရဲ့ကဗျာတစ်စကို ကျမ သတိရသွားတယ်
ကျမ သစ်ပင်ကို ဦးညွှတ်လိုက်တယ်။


အရှိန်နဲ့ ေြပး၀င်လာတဲ့ ရထားတစ်စင်းေရှ့မှာ ကျမ ရပ်လိုက်တယ်။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၁၆၊ ဩဂုတ်၊ ၂၀၁၁ ေချလ်တန်ဂရို့ဗ်၊ လန်ဒန် ၈း၄၅ နာရီ

လူဆန်းရဲ့ေဘ့ေဘ

အဓိပ္ပါယ်ေတွ အထူြကီးသုတ်လိမ်းထားတဲ့အခါ
သူ့အချစ်ကို ငါလှမ်းမြမင်ရဘူး လူဆန်းရဲ့ ေဘ့ေဘ

ြကွလိုက်တဲ့ ေြခဖ၀ါးရဲ့ ဖေနာင့်ရာေနရာမှာ
နှင်းဆီ နီနီရဲရဲ ဖားဖားြကီးတစ်ပွင့်

ြမစ်ကို ဆန်ြပီး ပျံတက်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့
ဒဏ္ဍာရီ အလွန့်ေတွထဲမှာ ငါ တွန့်လိပ်ေနခဲ့

လက်နှစ်ဖက်ြဖန့်ထားတဲ့အထဲမှာ အရိပ်အေငွ့
လူ့ြဖစ်စဉ်တစ်ေလှျာက်လံုး ြပွတ်သိပ်လံုးကျစ်ြပီး ပါလာခဲ့

ယာခင်းစိမ်းစိမ်း၊ လယ်ေစာင့်တဲငုတ်တုတ်နဲ့ ေကာင်းကင်ြပာ
မာစီဒီးစ် ကားနက်ြကီးတစ်စင်း အေတာင်ပံ နှစ်ဖက်နဲ့ ဟန်ကျပန်ကျ

ဖွင့်လို့မဆံုးေတာ့ဘူး အံ၀ှက်အံဆွဲေတွ မြပံုးသလို
ြပံုးသလို မဂ္ဂဇင်းအဖံုးမှာ OOH La La.. ဒါ ပေဟဠိလား ေဘ့ေဘ

တူနှစ်ေချာင်းနဲ့ ညှပ်ထားတဲ့ အဲဒီ အသားြပားတစ်ဖတ်
ဟာ ဟ၊ အိုအိချိပါ ြပုတ်ကျလာတယ် အဲ့ဒီ ပလိုင်းထဲ

နားမလည်ရင်ြပီးေရာ စွတ်ေရးလိုက်တာပဲ ဒါ ကဗျာလား
ေပျာ်ရွှင်ြခင်းများနဲ့ ချစ်စနိုးတင်ဆက်လိုက်ပါတယ် လူဆန်းရဲ့ ေဘ့ေဘ။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၂၁၊ နို၀င်ဘာ၊ ၂၀၁၁ ဖရာ့ပါရာဒင်န် ဘန်ေကာက် ၂၁း၄၅ နာရီ

ခရစ်ေတာ်၌ အိပ်ေပျာ်လုလု

တေယာညှင်းသံဟာ
ေအာက်ေြခေြမြပင်ကအရာေတွကို ပိစိေကွးေလးပဲ
ြမင်ရေလာက်တဲ့ အြမင့်တစ်ေနရာကေန ခုန်ချလိုက်ဖို့
ဆွဲေဆာင်အားေကာင်းလှေပရဲ့

စန္ဒယားခလုတ်ေတွ နိမ့်၀င်လိုက် ြမင့်တက်လိုက်
အဲ့ဒီလို အနှုတ်အသိမ်းနဲ့အမှျ ရုပ်နာမ်ခန္ဓာတစ်ခုရဲ့
ပတ်ကားနုတ်စ်နဲ့ ေရးထားြပီးသား သံစဉ်တစ်ပုဒ်

ညေနဟာ ေသွးနီေရာင် ေဖျာ့ေဖျာ့နဲ့
သူ့ တစ်ေန့တာ စခန်းကို အနားသတ်သွားခဲ့ြပီ
ြမစ်ေရထဲ ငါ ဖမ်းဆုပ်မိသမှျ ငါ့နှုတ်ဟာ အာေစးမိခဲ့

တီးလံုးေတွနဲ့ြပည့်ေဖာင်းေနတဲ့ ဂီတရဲ့ အပင့်အေထာင်ေတွ
ေသွးေြကာေတွထဲ ပွက်ပွက်ထ နာ့ဗ်ေကျာမှန်သမှျ ေဆွ့ခုန်တွန့်လိပ်
ထာ၀ရ အိပ်စက်ြခင်းသာ ငါ့ အား ေပးသနားပါ အို ဘုရားရှင်…

အစိမ်းေမှာင်ေရာင်နဲ့ ဇီးေရာင် မှန်ြပူတင်းများမှာ
ခရစ်ေတာ်ရဲ့ အရိပ်အြမွက်များ ပန်းကွက်ေဖာ်ထားရာ
ဆီမီး ဖေယာင်းတိုင်ေတွရဲ့ မယံုနိုင်စရာ အလင်းများ ေလာင်ေတာက်

ေခါင်းေလာင်းေတွ အဆက်မြပတ်ြမည်သံထဲ
ကာရန်မပါတဲ့ ကဗျာတပုဒ်ရဲ့ အေြကာဆွဲေနတဲ့ အသံ
မနက်ဖန်ကို သံသယစိတ်နဲ့ ေငးစိုက်ေနတဲ့ အြကည့်စူးစူး။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၁၆၊ နို၀င်ဘာ၊ ၂၀၁၁ ဖရာ့ပရာဒင်န် ဘန်ေကာက် ၂၃း၁၁ နာရီ

အရိပ်များ

ေမ့ချင်ေယာင်ေဆာင်ထားတဲ့ အတိတ်
အသက်ရှူေနသမှျ ေကျာမှာပိုးထားရတဲ့ ကံြကမ္မာလို
ေြခခွင်ရင်ခွင် မခွင်ရရင် လက်ေကာက်
ငါ့မှာ ချို့ယွင်းချက်ေတွနဲ့။

ရှုခင်းတို့ေရ..
အြဖစ်အပျက်တို့ေရ..
အနုပညာတို့ေရ..

နှစ်ေတွ အြကာြကီး ြကာြပီးသွားကာမှ
ြပန်လှည့်လာခဲ့တယ်။

ထိန်ထိန်ေတာက်ေတာက် ေန၀င်ကာနီး တိမ်များ
လှည့်စားခဲ့ပါြပီ။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၁၆၊ ဇူလိုင်၊ ၂၀၁၁ ေချလ်တန်ဂရို့ဗ်၊ လန်ဒန် ၈း၂၃ နာရီ

Fall in love with Loch Lomond

တစ်စံုတစ်ေယာက်ကို ချစ်ေနရတယ်ဆိုတာ
မနိုင်၀န်တခုကို ထမ်းေနရတာပဲ။

တစ်စံုတစ်ရာကို ချစ်ေနမိတယ်ဆိုရင်
ပိုေတာင် မလွဲမေသွ ရူးနှမ်းနှမ်းနိုင်တဲ့ ကိစ္စပဲ

ဒီေန့ေတာ့..
ေတာလမ်းကေလးကို ချစ်မိတယ်
ညေနခင်းကို ချစ်မိတယ်
သစ်ရွက်ေြကွေတွကိုချစ်မိတယ်
ေရြပင်ကျယ်တခုကို ချစ်မိတယ်
တစထက်တစ ြကီးစိုးလာတဲ့ အေမှာင်ထဲက
သံုးချိုးနှစ်ချိုးြပည့်၀န်းလာတဲ့ လ ရဲ့တင့်တယ်မှုကို ချစ်မိတယ်
Loch Lom၀nd မှာ ညေနေစာင်းကေန ရုတ်ချည်း အသွင်ေြပာင်းသွားတဲ့
ည မပီ့တပီ ကိုလည်း ချစ်မိတယ်

အချစ်ဟာ အြပစ်ြကီးတခုလို့ဆိုရင်
ကုိယ်ဟာ တစ်ကိုယ်လံုး အြပစ်အနာအဆာေတွနဲ့ ြပည့်လှျမ်းေနတဲ့
အချစ်ရဲ့ ရာဇ၀တ်သား တစ်ေယာက်ေပ့ါ။

ကျခံရမယ့် ြပစ်ဒဏ် ကေန ရလာမယ့်
ဒဏ်ရာအနာတရ မှန်သမှျ အကုန်လံုး ကဗျာေတွြဖစ်ေစေသာ၀်။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၅၊ ေအာက်တိုဘာ၊ ၂၀၁၁ ဟာေမလ်တန်၊ စေကာ့တလန် ၂၁း၂၃ နာရီ