တနလင်္ာေန့၊ နိုဝင်ဘာလ ၇၊ ၂၀၁၁

Fall in love with Loch Lomond

တစ်စံုတစ်ေယာက်ကို ချစ်ေနရတယ်ဆိုတာ
မနိုင်၀န်တခုကို ထမ်းေနရတာပဲ။

တစ်စံုတစ်ရာကို ချစ်ေနမိတယ်ဆိုရင်
ပိုေတာင် မလွဲမေသွ ရူးနှမ်းနှမ်းနိုင်တဲ့ ကိစ္စပဲ

ဒီေန့ေတာ့..
ေတာလမ်းကေလးကို ချစ်မိတယ်
ညေနခင်းကို ချစ်မိတယ်
သစ်ရွက်ေြကွေတွကိုချစ်မိတယ်
ေရြပင်ကျယ်တခုကို ချစ်မိတယ်
တစထက်တစ ြကီးစိုးလာတဲ့ အေမှာင်ထဲက
သံုးချိုးနှစ်ချိုးြပည့်၀န်းလာတဲ့ လ ရဲ့တင့်တယ်မှုကို ချစ်မိတယ်
Loch Lom၀nd မှာ ညေနေစာင်းကေန ရုတ်ချည်း အသွင်ေြပာင်းသွားတဲ့
ည မပီ့တပီ ကိုလည်း ချစ်မိတယ်

အချစ်ဟာ အြပစ်ြကီးတခုလို့ဆိုရင်
ကုိယ်ဟာ တစ်ကိုယ်လံုး အြပစ်အနာအဆာေတွနဲ့ ြပည့်လှျမ်းေနတဲ့
အချစ်ရဲ့ ရာဇ၀တ်သား တစ်ေယာက်ေပ့ါ။

ကျခံရမယ့် ြပစ်ဒဏ် ကေန ရလာမယ့်
ဒဏ်ရာအနာတရ မှန်သမှျ အကုန်လံုး ကဗျာေတွြဖစ်ေစေသာ၀်။ ။

ခင်ေအာင်ေအး
၅၊ ေအာက်တိုဘာ၊ ၂၀၁၁ ဟာေမလ်တန်၊ စေကာ့တလန် ၂၁း၂၃ နာရီ

No comments:

Post a Comment