အဲ့ဒီတုန်းက
မင့် အမုန်းေတွဟာ
မလှမ်းမကမ်းက သစ်ရွက်ေတွေပါ်အထိ
ပက်စင်သွားခဲ့တယ်။
နှစ်ေပါင်းများစွာ
ြကာခဲ့ြပီးြပီ။
သိပ္ပံဆိုင်ရာ ေတွ့ရှိချက်ေတွ ေတာင်
ကေြပာင်းကြပန်ြဖစ်ကုန်ြပီးြပီီ။
အေတွးအေခါ်အယူအဆေတွ
ပွင့်ချင်တိုင်းပွင့် လွင့်ချင်တိုင်းလွင့်ေနတဲ့
ဂလိုဘယ်လ် ဆိုတဲ့ ေခတ်ြကီးကိုေတာင်
ေရာက်ေနြပီ။
အခါခါ ေြကွြပီး
အခါခါ ေ၀ခဲ့ြပီးတဲ့ အဲ့ဒီ ပိေတာက်ပင်ေပါ်မှာ
မင်း အမုန်းရဲ့ အရိပ်အေယာင်ေတွ
ခုထိ ရှိဆဲ
ြကွင်းကျန်ေနဆဲ
ကိုယ့်ကို ေြခာက်လှန့်ေနဆဲ။ ။
ခင်ေအာင်ေအး
၂၆၊ နို၀င်ဘာ၊ ၂၀၁၁ ဖရာ့ပရာဒင်န် ဘန်ေကာက် ၂၁း၄၃ နာရီ
(၁၉၇၃-၇၄၊ စိန်ေပါလ်ေကျာင်း နံေဘး၊ ဗိုလ်ေအာင်ေကျာ်လမ်းနဲ့
အေနာ်ရထာလမ်းေထာင့်က ပိေတာက်ပင်သို့)
တနလင်္ာေန့၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၈၊ ၂၀၁၁
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment